در این چند روز در توییتر بحث رای دادن و رای ندادن داغ است.
افراد به ۳ گروه تقسیم می‌شوند؛ عده‌ای آن‌ها که رای نمی‌دهند را وطن فروش و احمق می‌دانند و عده‌ای دیگر نیز که تعدادشان بیشتر است معتقدند که آن‌ها که رای می‌دهند دارای شعور کافی نیستند و نادان هستند.
اما در این میان عده‌ای دیگر نیز هستند که اعتقاد دارند هر دو گروه فوق بیشعور هستند و باید به نظر دیگران احترام گذاشت
اکنون مسئله‌ام انتخابات و رای دادن و ندادن نیست و نمی‌خواهم این‌جا درباره آن اظهار نظر کنم؛ اما این موضوع را بهانه‌ای خوب دیدم که چند جمله‌ای را درباره نظر،اعتقاد و انتخاب شخصی بنویسم.
آیا همیشه دیدگاه و انتخاب‌های دیگران قابل احترام است؟
در واقع همیشه نظر دیگران قابل احترام است؛ اما تا زمانی که هزینه‌ای برای دیگران نداشته باشد.
اگر بخواهیم یک دیدگاه و رفتار سالم را درنظر بگیریم باید همیشه دو مؤلفه را در آن بررسی کنیم:
۱- آیا این رفتار برای من موثر است؟
۲- آیا این رفتار من مسئولانه است؟
درباره مولفه اول که به هیچ عنوان حق اظهارنظر نداریم و مسئله‌ای است که پاسخ آن کاملا در ذهن خود فرد و براساس خواسته‌های خود نمود پیدا می‌کند.
اما درباره مؤلفه دوم یعنی مسئولانه بودن، ما به عنوان افرادی که درگیر آن مورد شده‌ایم و رفتار یا انتخاب آن فرد به ما آسیب زده است و هزینه‌ای را به ما متحمل کرده است، کاملا حق داریم پیامدهایی را برای جلوگیری از آن تعریف کنیم یا حداقل دیدگاه و هشدار خود را در آن زمینه اعلام کنیم.
