سیاه و خطای سیاه

مشکل آن‌جاست که همیشه خطاها را فردی و انسانی دیده‌ایم و تصور کرده‌ایم که با تغییر انسان، سیستم اصلاح می‌شود؛ اما ندانسته‌ایم که با تغییر سیستم است که انسان اصلاح می‌شود!

نوشتهٔ پیشین
فهم، تجربه، سن و هلوی چروکیده
نوشتهٔ بعدی
آیا همیشه نظر دیگران قابل احترام است؟

۱ دیدگاه. ارسال دیدگاه جدید

  • سعید پورشیرازی
    ۱۳۹۹-۰۷-۱۱ ۱۲:۵۶ ب٫ظ

    با سلام و عرض ادب و احترام
    به دو دلیل زیر+تعریف سیستم ، جسارتا با این نظر مخالفم:
    تعریف سیستم:
    سیستم عبارتست از برقراری سازوکاری که بواسطه ی آن یک فرآیند ، آسان تر و کم خطا تر صورت بگیرد.
    بر اساس این تعریف، ثبت نام اینترنتی مسکن، یک دستگاه جاروبرقی، یا تابلوهای راهنما در طبقه ی همکف یک اداره، سیستم محسوب میشوند.
    بنابراین این انسان است که سیستم را ایجاد کرده و به مرور آنرا اصلاح و بهینه سازی میکند.
    تصور کنید سیستمی بسیار پیشرفته ، توسط نخبگان تراز اول جهانی ابداع شده است تا به اصلاح انسانها بپردازد. وقتی کلید خاموش و روشن کردن این سیستم و دسترسی به تنظیمات این سیستم در دست انسانهایی نا صالح (اصلاح نشده) باشد، به نظر شما آیا این سیستم میتواند انسانها را اصلاح کند؟
    پاسخ من خیر است. زیرا اول باید اندیشه و روح متولیان سیستم اصلاح شده باشد تا آن سیستم بتواند در راستای اصلاح انسان مورد استفاده قرار گیرد.

    پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.