۱۴۰۴؛ روشنایی در شب‌های تاریک
عیدتون مبارک!و چرا مبارک؟ در این روزهایی که تقویم دوباره ورق می‌خورد، خوب است که به زندگی‌ای که داریم، کمی فکر کنیم. زندگی در این مملکت، گاهی شبیه یک فیلم تاریک و بی‌پایان است. همهٔ ما این روزها را با…
شبکه‌های اجتماعی و بازی فرهنگ‌ها | به بهانهٔ جنگِ Threads و Twitter
به‌عنوان کسی که سال‌هاست بخشی از علاقه‌ام تحلیل رفتارِ گروهی در فضای دیجیتال است؛ با توجه به دیتاهای -هرچند کوچک- که تا الان به‌دست آمده است، پیش‌بینی می‌کنم مخاطب‌های توییتریِ حرفه‌ای دوباره بعد از چند روز به توییتر برگردند. دلیل…
موفقیت؛ خُود و محیطِ رشد
پیش‌نوشت: این نوشته، پاسخ به سؤال یکی از دوستانم است که در شرایطِ امروز؛ آن را برای سایر دوستانم، ایرانیان و مردمِ خاورمیانه؛ مفید دیدم. حرفِ اصلی: یکی از سؤالاتی که همیشه ذهن افراد را درگیر می‌کند و روی احساسِ…
نِمادهای پامَنقلی و غُرورِ ملی
فوتبال یک نمادِ ملی نیست و اگر آن را نمادِ قدرت یک ملت و کشور بدانیم، درواقع به یک نمادِ مبتذل پای‌بند هستیم. همان‌طور که ثروتِ یک کشور نمادِ قدرت ملی نیست. همان‌طور که رسیدن به نبودِ حجاب نیز صرفاً…
نوشتن یا پاک کردن؟
می‌نویسم وُ می‌نویسم وُ می‌نویسم؛ همه‌چیز مُزخرف است و من مُزخرف‌تر می‌نویسم. من اشتباه می‌کنم؛ شاید بهتر است به‌جای نوشتن، پاک کنم وُ پاک کنم وُ پاک کنم. وقتی که مُزخرفات قبلی‌ام را پاک کردم؛ شاید دیگر مُزخرف نَنوشتم.
تخته‌نوشته | انسانِ باهوش، مَن، دیروز و اِمروز
پیش‌نوشت: من در اغلب زمان‌ها که در حال تفکر با خودم هستم، مانند یک کودک دبستانی پای تخته وایت‌بردم می‌ایستم و در حالی که در زمینه اتاقم موسیقی پخش می‌شود، افکارم را روی تخته جاری می‌کنم. گاهی این افکار مربوط…
سقوط؛ تنها سهم ما از آزادی
سرنوشت یک ملت آزادی‌خواه ما در جایی می‌زیستیم که مردم آن قرن‌هاست در جست‌وجوی آزادی‌اند. ما اساساً مردمی آزاد بوده‌ایم و آزادی‌خواه. اما در تمام این روزها تنها چیزی که ما در آن آزاد بوده‌ایم -و همچنان هستیم- سقوط است،…
من، شهر، روزگار
من، روزگاری در این شهر می‌زیستم؛ من، روزگاری در این شهر نفس می‌کشیدم؛ من، روزگاری در این شهر گریه می‌کردم؛ من، روزگاری در این شهر می‌خندیدم؛ من، روزگاری در این شهر به این شهر فکر می‌کردم؛ من، من، من؛ کدام…
فریادها، با سکوت حرف می‌زنند
فریادها، از کوچه و دیوارها با من و با تو و با ما حرف می‌زنند. فریادها، خودِ سکوت‌اند و سکوتها خودِ فریاد؛ سکوتها، همان فریادهایی هستند که در نُطفه خفه شده‌اند. هرکجا که سکوتی وحشتناک در درون پیچیده است، فریادِ…
رویاهای بزرگ، کارهای کوچک
گاهی بزرگ‌ترین رویاها با کوچک‌ترین عمل‌ها بر باد می‌روند! و گاهی کوچک‌ترین رویاها با کوچک‌ترین رفتارها بر تخت پادشاهی می‌نشینند. آری … همهٔ بدبختی‌ها و خوشبختی‌های ما از کارهای ریز و کوچک سرچشمه می‌گیرند. تلفن مهمی را که پاسخ ندادیم،…
تفکر، زندگی سخت، مرگ آسان
یه روزهایی، یه شب‌هایی، یه وقت‌هایی توی زندگی هست که من درباره اون‌ها فکر می‌کنم فکر‌هایی که اگر بخواهیم به اون‌ها فکر کنیم دیگه زندگی‌کردن سخت می‌شه اما اگر به اون‌ها اصلاً فکر نکنیم قطعاً؛ مردن سخت می‌شه! این‌که به…
در لابه‌لای مرگ و زندگی
این روزها هرآن‌چه می‌بینیم، مرگ است. و هرآن‌چه نمی‌بینیم، زندگی است. این روزها خورشید می‌آید و می‌رود؛ بی‌آن‌که آفتابی دیده باشیم! از خورشید فقط سایه‌اش به ما می‌رسد. آن‌سوی آنجا که سرزمینی دیگر روشن است؛ برای ما تاریکی است!
هنر، هنرمند و زشتی‌ها
هُنر چیزی صرفاً زیبا نیست! هنر چیزی فراتر از زیبایی است. کار هنر گاهی نمایان کردنِ زشتی‌ها است. زشتی‌هایی که در پشت زیبایی‌ها خود را هم‌چون زنان خیابانی پنهان کرده‌اند. کار هنر؛ زیبا به‌تصویرکشیدنِ زشتی‌هاست! هنرمندِ خوب، می‌تواند زشتی‌ها را…
آخرین محتواهای آموزشی
- خطای تأیید و نقش کلیدی در تصمیمگیریها
- معرفی کتاب: مهره حیاتی | سِت گادین
- یک نکته کلیدی در پیدا کردن شغل مورد علاقه که به ما نمیگویند
- تنبلی یا اهمالکاری؟ مسئله این است!
- ۳ روش تضمینی برای جذب فالوور اینستاگرام
- ۵ تکنیک ردنشدنی در ترغیب مشتریان به خرید
- ۱۲ نکته کلیدی در راهاندازی و رشد کسب‌وکار
- هر کاری را کی انجام دهیم؟
- مسئولیتگریزی چگونه بحران میسازد؟ | گفتوگو با دکتر علی صاحبی
- رادیو اکسون: سال نو، قدرت یا آسیب